رنج بی‌آبی ساکنان روستای قجور خدابنده

به گزارش نسیم اشراق، روستای قجور، واقع در دهستان زرینه‌رود بخش بزینه‌رود شهرستان خدابنده استان زنجان، در کنار زیبایی‌های طبیعی‌اش، با مشکلات متعددی مواجه است.

نبود آب آشامیدنی به‌خصوص در فصل‌های گرم، یکی از مهم‌ترین چالش‌های این روستا است که زندگی روستانشینان را تحت‌تأثیر قرار داده و سلامت آن‌ها را به خطر انداخته است.

به علاوه، عدم گازرسانی، کمبود اشتغال پایدار، دسترسی نامناسب به جاده‌های اصلی و نبود مدرسه برای تحصیل فرزندان، از دیگر معضلاتی است که بر زندگی مردم این روستا سایه افکنده است.

مسئولان دولتی هر از گاهی به روستاها سفر می‌کنند و با وعده‌های توخالی سعی دارند روستاییان را امیدوار کنند.

اما این وعده‌ها معمولاً به فراموشی سپرده می‌شوند و روستاها همچنان در چنگال مشکلات روزمره باقی می‌مانند.

این وضعیت سبب دلزدگی و یأس در میان اهالی شده و آن‌ها را به این فکر وا می‌دارد که آیا واقعا امیدی به بهبود شرایط خود دارند یا خیر.

با توجه به مشکلاتی که بسیاری از روستاهای استان زنجان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مانند نیاز به مناسب‌سازی راه‌های روستایی، به‌سازی لوله‌کشی آب شرب و اتمام طرح‌های هادی روستایی، ضرورت توجه بیش‌تر به این مناطق احساس می‌شود.

در دیداری از روستای قجور، ما نیز پای درد و دل مردم نشسته و با چشمان خود حس کردیم که آن‌ها چگونه با این چالش‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.

این مردم، با وجود همه دشواری‌ها، هنوز هم امید به آینده روشن‌تری دارند و به دنبال راهکارهایی برای بهبود شرایط زندگی خود هستند.

شنیدن صدای آن‌ها و درک مشکلاتشان، می‌تواند اولین قدم در جهت یافتن راه‌حل‌های واقعی و پایدار باشد.

قجور تشنه قطره‌ای توجه 

یوسف بیگدلی، عضو شورای روستای قجور شهرستان خدابنده، در گفتگو با خبرنگار نسیم اشراق، به وضعیت طبیعی این روستا اشاره کرد و گفت: روستای قجور در یک منطقه کوهستانی، دره‌ای و تپه‌ای واقع شده و دسترسی به آن از طریق یک جاده آسفالته فراهم است، این روستا دارای 110 خانوار و حدود 420 نفر جمعیت است.

وی با بیان اینکه روستای قجور مانند دیگر روستاها با مشکلاتی مواجه است، افزود: مشکل عمده این روستا در فصل تابستان، کمبود آب آشامیدنی است که اهالی برای تأمین آن واقعاً با دشواری‌های فراوانی رو‌به‌‌رو هستند.

عضو شورای روستای قجور تأکید کرد‌: آب آشامیدنی روستای قجور از روستای بزین لوله‌کشی شده و همچنین آب از روستاهای شرور، محمدخلج و زاغج به قجور منتقل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که آب پس از رسیدن به قجور، به روستاهای پیرمرزبان، پنبه‌زبان و آغوزلو نیز می‌رود، افزود: در تابستان، این مقدار آب برای تأمین نیازهای چندین روستا ناکافی است و مشکلات زیادی را برای اهالی ایجاد می‌کند.

راه‌های ارتباطی قجور نیازمند رسیدگی 

مسعود بیگدلو، معلم روستای قجور، در گفتگو با خبرنگار نسیم اشراق به مشکلات زیرساختی این روستا اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات عمده روستای قجور، وضعیت نامناسب آسفالت کوچه‌هاست که بودجه دهیاری به حدی نیست که بتواند تمامی کوچه‌های روستا را زیرسازی و آسفالت کند.

وی با تاکید بر اینکه در فصل زمستان، اهالی روستا به‌خاطر عدم آسفالت کوچه‌ها با مشکلات بسیاری رو‌به‌رو هستند، عنوان کرد: گل و لای در اغلب نقاط روستا ایجاد می‌شود و تردد به سختی انجام می‌گیرد.

معلم روستای قجور اظهار داشت: عمر آسفالت راه‌های روستایی معمولاً حدود ۱۰ سال است، اما به علت وجود معادن و تردد غیرمجاز، این وضعیت در کم‌تر از پنج سال به شدت کاهش پیدا می‌کند.

وی تصریح کرد: کاهش کیفیت آسفالت نه تنها به خاطر شرایط محیطی، بلکه به دلیل عوامل مختلف دیگری نیز است، مواردی همچون پایین بودن کیفیت مواد اولیه مورد استفاده در کارخانه آسفالت شهرداری، نبود ماشین‌آلات به‌روز و همچنین عدم رعایت استانداردها در زمان تولید آسفالت، همگی به افت کیفیت آسفالت منجر می‌شوند.

بیگدلی با تاکید بر اینکه مدت‌هاست که وضعیت آسفالت کوچه‌های این روستا نامناسب است، گفت: حتی با وجود روکش آسفالت، به دلیل نبود زیرسازی مناسب و عدم استفاده از مواد مرغوب، مشکلات دوچندان شده و هزینه‌ها به هدر می‌رود.

وی ابراز کرد: ضرورت توجه و سرمایه‌گذاری در این زمینه احساس می‌شود تا اهالی بتوانند با راحتی و امنیت بیش‌تری در کوچه‌های روستایشان تردد کنند.

مدرسه قجور محروم از هر امکانی

نبی‌الله آزادی، مدیر مدرسه ابتدایی آیت‌الله طالقانی روستای قجور، در گفتگو با خبرنگار نسیم اشراق، از وضعیت نامناسب این مدرسه و فقدان امکانات ورزشی و آزمایشگاهی برای دانش‌آموزان خبر داد.

وی با اشاره به فرسودگی ساختمان مدرسه، خواستار تعمیر اساسی آن یا احداث مدرسه جدیدی با امکانات مناسب شد.

به گفته مدیر مدرسه روستای قجور، نبود زمین ورزشی در روستا نیز مشکل دیگری است که از دسترسی دانش‌آموزان و جوانان به امکانات تفریحی و ورزشی جلوگیری می‌کند.

وی با بیان اینکه خواسته‌های اهالی روستا چندان زیاد نیست،  بر توانایی مسئولان در پاسخگویی به این مطالبات با استفاده از امکانات دهیاری‌ها و همکاری روستاییان تأکید کرد.

آزادی معتقد است استفاده بهینه از امکانات و تسهیلات موجود می‌تواند تحول مثبتی در وضعیت روستا ایجاد کند.

وی تصریح کرد: در مجموع، گزارش نشان از نیاز مبرم روستای قجور به توجه بیش‌تر مسئولان به وضعیت مدرسه و امکانات ورزشی و آموزشی آن دارد.

کانال روستای قجور نیمه تمام رها شده

نظام بیگدلو، از اهالی روستای قجور ، در گفتگو با خبرنگار نسیم اشراق اظهار کرد: چند سال قبل وسط روستا کانال بزرگی ایجاد شد تا آب فاضلاب بقیه جوی‌ها در این کانال بریزد ولی بودجه تموم شد و کانال نیمه تمام باقی ماند.

وی افزود: اهالی روستا در تابستان از بوی آب گندیده این کانال اذیت می‌شوند و در زمستان هم پر از گل و لای می‌شود و پل هم روی این کانال نیست و تردد را مشکل کرده است.

آرامستان روستای قجور روشنایی ندارد

عنایت محمدی، یکی دیگر از اهالی روستای قجور در گفتگو با خبرنگار نسیم اشراق گفت: یکی دیگر از مشکلات روستای ما جاده‌ای است که به آرامستان روستا منتهی می‌شود.

وی افزود: این جاده هیچ گونه روشنایی ندارد و فاقد تیر برق است و اگر کسی شب فوت کند و بخواهد دفن شود هیچ روشنایی در آن منطقه وجود ندارد.

حال باید منتظر بود و دید چه زمانی مسئولان دغدغه‌های اصلی قشر محروم را دغدغه خود کرده و کمر همت در راستای حل جزئی از مشکلات عظیم پیش روی روستائیان خواهند بست.