ما چقدر زود باوريم!!!!

داستانلار نوشت: دانشجويي که سال آخر دانشگاه را مي گذراند به خاطر پروژه اي که انجام داده بود جايزه اول را گرفت. او در پروژه خود از 50نفر خواسته بود تا دادخواستي مبني بر کنترل سخت و يا حذف ماده شيميايي «دي هيدروژن مونوکسيد» توسط دولت را امضا کنند و براي اين خواسته خود دلايل زير […]


داستانلار نوشت:

دانشجويي که سال آخر دانشگاه را مي گذراند به خاطر پروژه اي که انجام داده بود جايزه اول را گرفت. او در پروژه خود از 50نفر خواسته بود تا دادخواستي مبني بر کنترل سخت و يا حذف ماده شيميايي «دي هيدروژن مونوکسيد» توسط دولت را امضا کنند و براي اين خواسته خود دلايل زير را عنوان کرده بود:

 

1- مقدار زياد آن باعث عرق کردن زياد و استفراغ مي شود.

2- يک عنصر اصلي باران اسيدي است.

3- وقتي به حالت گاز در مي آيد بسيار سوزاننده است.

4- استنشاق تصادفي آن باعث مرگ فرد مي شود.

5- باعث فرسايش اجسام مي شود.

6- حتي روي ترمز اتوموبيل ها اثر منفي مي گذارد.

7- حتي در تومورهاي سرطاني نيز يافت شده است.

 

از 50 نفر فوق 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر به طور کلي علاقه اي نشان ندادند و اما فقط يک نفر مي دانست که ماده شيميايي «دي هيدروژن مونوکسيد» در واقع همان آب است!!!

 

عنوان پروژه دانشجوي فوق «ما چقدر زود باور هستيم» بود!