بی احتیاطی والدین در نگهداری از کودکان در خدابنده حادثه آفرید/ضرورت آموزش قوانین ترافیکی به کودکان

متاسفانه در ماه شهریور امسال دو تن از کودکان در روستاهای شهرستان خدابنده به علت عدم رعایت قوانین و مقررات رانندگی  و بی احتیاطی والدین و  و همراهان در نگهداری از کودکان خردسال ،جان خود را از دست دادند.به گزارش اشراق۲۴،متاسفانه در ماه شهریور امسال دو تن از کودکان در روستاهای شهرستان خدابنده به علت عدم رعایت قوانین و مقررات رانندگی  و بی احتیاطی والدین و  و همراهان در نگهداری از کودکان خردسال ،جان خود را از دست دادند.
دو هفته گذشته پدری با سوار کردن کودک ۴ ساله در ترک موتورسیکلت و عدم استفاده از کلاه ایمنی در تصادف موتورسیکلت با ماشین سواری به علت پرت شدن کودکش از موتورسیکلت و ضربه مغزی،فرزند دلبندش را از دست داد.
همچنین در هفته گذشته بر اثر بی احتیاطی والدین در نگهداری از کودک ۱۴ ماهه،در حالیکه کودک در حیاط منزل مشغول بازی بود،راننده تراکتور به علت عدم رویت کودک خردسال در حرکت دنده عقب تراکتور کودک را زیر گرفت و کودک جان خود را از دست داد.
با مختصری تأمل به راحتی می توان دریافت که می توان جلوی خیلی از این حوادث و سوانح  را گرفت به این گونه که اگر پدر،کودک ۴ ساله اش را سوار موتورسیکلت نمی کرد و یا اینکه کودک کلاه ایمنی داشت و همچنین اگر راننده تراکتور در حرکت دنده عقب،محیط عقب وسیله نقلیه  را چک می کرد و یا اگر والدین،کودک ۱۴ ماه شان  را بدون مراقب در حیاط رها نمی کردند.
با پیشگیری می توان جلوی بسیاری از این اتفاقات و به تبع آن روحیات و خلقیات افسرده خانواده ها را گرفت تا با تأثر و ندامت به گذشته نگاه کنیم.
والدین بایددر همه حال مراقب و مواظب کودکان دلبند خود باشند و با عدم آگاهی ،سهل انگاری و بی توجهی به قوانین و مقررات  و توصیه ها ،جان کودکان خود را به خطر نیندازند.
درگذشته آسیب را نتیجه یک تصادف می دانستند و برای شانس و اقبال و قضا و قدر نقش پررنگی قائل بودند در حالیکه امروزه می دانیم همه آسیب ها قابل پیشگیری هستند.
بیشتر از ۹۵% آسیب های منجر به مرگ کودکان در کشورهای درحال توسعه اتفاق می افتد و صرفا ۴% در کشورهای توسعه یافته رخ می دهد.

زندگی کودکان در محیط های نا امن و فقیر آنها را در معرض محیط های خطرسازی از قبیل مسیرها و جاده های پرسرعت، ترافیک سنگین،آشپزخانه نا امن و اجاقهای پخت و پز ابتدایی،پنجره و پشت بام های بی حفاظ  و پله های بدون نرده و…. قرار می دهد و یا ممکن است والدین از عهده حفاظت و نظارت بر کودکان بر نیایند و یا به خدمات پزشکی و درمانی دسترسی نداشته باشند.

ویژگیهای فیزیکی  کودکان آنها را بیشتر در معرض  خطر آسیب قرار می دهد  و یا آسیب بیشتری  به آنها وارد می کند، نسبت سر به بدن در کودکان از بزرگسالان بیشتر است و از طرفی کودکان قد کوتاهتری دارند و احتمال آسیب به سر و گردن آنها بیشتر است وکودکان کمتر از بزرگتر ها به چشم می آیند و دیدن وسیله نقلیه برای آنها قدری مشکل است و نمی توانند سرعت نزدیک شدن ماشین ها و فاصله ها را از روی  صدای موتور پیش بینی کنند و بنابراین بیشتر در معرض خطر تصادفات جاده ای قرار دارند.
حال این سئوال مطرح می شود که برای پیشگیری از سوانح و حوادث  مرتبط با حوادث اخیر چه باید کرد؟
پاسخ این سئوال این است که کودکان زیر ۵ سال را نباید با موتوسیکلت جابجا کرد زیرا قدرت عضلانی آنها در حدی نیست که توان استفاده از کلاه ایمنی را داشته باشند  و یا فشار ناشی از ایستادن یا شتابهای ناگهانی بخصوص در تصادفات را بتوانند تحمل کنند.
راه حل دیگر آموزش ایمنی جاده ای در کلاس درس ،اغلب بر نگرش کودکان در باره اصول رانندگی تأثیر می گذارد،وقتی کودکان از خانه خارج می شوند باید آنها را آماده کرد و قوانین تردد درخیابان را به آنها آموخت.

سنین پیش از دبستان برای یادگیری قوانین ترافیکی و رفتارهای ایمنی زمان مناسبی است و سالهای دبستان ۷ تا ۱۱ سال برای شروع یادگیری دیر است و نکته بسیار مهم این است که اصلاح رفتار فردی کودکان در صورتی بر سلامتی آنها بیشترین تأثیر را خواهد داشت که با اصلاح شرایط جاده ها و وسایل نقلیه و رعایت قوانین توسط بزرگترها همراه باشد.
راهکار دیگر این است که کودکان باید بیاموزند که هرگز از پشت یک وسیله نقلیه دارای راننده رد نشوند و  همه کودکان زیر ۱۳ سال باید در صندلی عقب وسیله نقلیه  بنشینند.
راه حل دیگر این است که والدین نباید کودکان زیر ۶ سال را بدون مراقب در خانه ،کوچه ،خیابان و محلهای پررفت آمد رها کنند و کودکان زیر ۹ سال به تنها یی در خارج از خانه حق دوچرخه سواری ندارند.
راهکار آخر این است که کودکان موقع استفاده از دوچرخه ،اسکیت برد ،اسکوتر یا اسکیت باید از کلاه ایمنی مناسب استفاده کنند.