نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش نسیم اشراق، شهر زیست‌گاهی است انسان‌ساخت که تفکیکی کمابیش مشخص و فزاینده میان بافت‌های مسکونی و بافت‌های کاری ایجاد می‌کند و فرهنگی خاص را به مثابه حاصلی از روابط درونی خویش پدید می‌آورد که درون خود، خرده فرهنگ‌های بی‌شماری را حمل می‌کنند.
با توجه به مفاهیم و تعاریف کاربردی شهر، شهرسازی معاصر نیز در آغاز هزاره سو میلادی با چالش‌های زیادی ناشی از رشدی فراتر از ظرفیت های پاسخگو مواجه است که نمود آنها در اشباع زیر ساخت‌های اجتماعی و کالبدی، بسط اسکان غیر رسمی، افزایش نابهنجاری ها و فساد اجتماعی، ازدیاد شکافهای درآمدی و فرهنگی، بیکاری، گسترش آلودگی‌های زیست محیطی و در نهایت روند نزولی کیفیت زندگی شهری مشاهده می‌شود.
اگرچه سابقه شهرنشینی در جهان به سده ۱۷ میلادی باز می‌گردد، بر اساس آمارهای سازمان ملل، امروزه افزون بر ۶۰ درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند و پیش‌بینی شده است که این رقم در سال ۲۰۱۰ میلادی به ۷۵ درصد هم برسد که این امر شهرها را به کانونی برای رشد، توسعه، ترویج و ابداع رفتارها و نهادهای جدید تبدیل کرده است.
همزمان با رشد شهرها، کارکرد و مفاهیم پیشین نیز تغییراتی جدی یافته، برخی حذف شده و برخی دیگر تغییر شکل داده‌اند و در این بین عناوینی چون محیط زیست شهری بیش از پیش اهمیت یافته‌اند.
محیط زیست شهری که امروزه به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار شهری مدنظر است، از جمله مباحثی است که بیش از گذشته مدنظر مدیران شهری و علی‌الخصوص شهرداری‌ها قرار گرفته است.
انواع آلودگی‌های آب، هوا و صوت در کنار آسایش و رفاهی که زندگی شهرنشینی برای شهروندانش فراهم آورده است در اهداف دستیابی به یک شهر پایدار نقش موثری دارد.
بررسی انواع اشکال مدیریت در دهه‌های گذشته نشان از آن دارد که سعی در حفاظت از محیط زیست، بهبود و سازگاری با شرایط محیطی و سالم‌سازی محیط زندگی شهری بی شک بدون مشارک مردمی راه به جایی نمی‌برد.
مردم نه تنها منبع ارزش‌ها، فرض‌ها و اولویت‌ها هستند بلکه سرچشمه واقعیت‌ها و ابتکارات هم به شمار می‌روند،لذا داده‌ها ،نظر و پیشنهادات، مردمی می‌توانند تصمیمات را از نظر فنی دقیق‌تر و برای طیف وسیع‌تری رضایت بخش‌تر کنند.
این هدف در تعریف معیارهای کارآمدی و برابری برای آنچه که یک تصمیم «برتر» را تشکیل می‌دهد، مکث می‌کند، آگاه کردن مردم در زمینه‌های مختلف مسائل محیط زیست شهری و دریافت انتقادات و پیشنهادات آنان، این امکان را فراهم خواهد کرد.
در روزهای پایانی سال راهی دیار باقی در شهر قیدار بودم که در طی راه رفتن در مسیر بهشت زهرای این شهر منظره‌ای را دیدم که چندان جالب نبود.
در همان مسیر در شلوغی جمعیت، جنگلی در این مسیر، زیبایی خاصی را نمایان می‌کند که رفته رفته زمستان جای خود را به بهار طبیعت می‌دهد یا به همان قول معروف تودیع و معارفه می‌شود.
متاسفانه صحنه‌ای مرا را متوجه خود کرد و آن دریایی از ریخته‌شدن زباله و رها شدن آن در دامان طبیعت بود که چهره زشتی را به ارمغان آورده است زیرا که این مورد مدتهاست به حال خود رها شده است و باعث ایجاد آلودگی زیست محیطی و بیماری‌هایی شده و خواهد شد.
در همان جنگل یک کانالی به سمت خود این جنگل سرازیر می‌شود و با خود کهکشانی از زباله وارد این منطقه زیبا می‌کند و این نشانه بی‌تدبیری و عدم احساس مسئولیت مسئولان را نشان می‌دهد.
هر رهگذری که از این مسیر رفت و آمد می‌کند با دیدن این معضل زیست محیطی از خود میپرسد آیا اینجا شهر است؟
از این گونه مسائل زیاد دیده شده است اما اقدام عاجلی صورت نگرفته است، واقعا” چرا به طبیعت و زیبایی آن اهمیت نمی‌دهیم؟
چرا مسئولان مربوطه مثل محیط زیست و مدیریت شهری که این منظره را می‌بینند اما بی توجه از کنار آن می‌گذرند؟ مگر نمی‌گوییم طبیعت دوست‌داشتنی، درخت مهربانی، شهرما خانه ما.
افسوس با دیدن این چنین منظره‌هایی دیگر حرفی برای گفتن نیست، آیا فرهنگ شهرنشینی این است؟
چرا اقدامی صورت نمی‌گیرد و چرا باید شاهد از بین رفتن محیط زیست و منابع طبیعی باشیم؟ چرا در این زمینه مسئولیتی قبول نمی‌کنیم؟
هر ساله با پایان تعطیلات ایام عید مراسمی با عنوان روز طبیعت و سیزده بدر، مردم این روز را گرامی داشته و همراه خانواده به دامان طبیعت رفته و این روز را دور هم جشن گرفته و از زیبایی‌های خداوند در طبیعت استفاده می‌کنند.
آیا با این منظره‌های آشفته و رهاسازی زباله‌ها در طبیعت و جنگل‌ها مخصوصا” در این مسیر (بهشت زهرای قیدار) سیزده بدر، بدر خواهد شد؟ آیا طبیعت ما را دوست خواهد داشت؟
از مسئولان شهرداری، محیط زیست و سایر مسئولان ذیربط درخواست می‌شود سری به این مسیر زده و جویای حال طبیعت این مسیر شوند و بپرسند طبیعت حالت چطوره و مطمئنا” وی هم در پاسخ خواهد گفت: دعای گوی شما با این عملکردتان هستیم، این است صورت جلوه‌های خدادادی؟
با این وصف باید اقدامی صورت گیرد و از ایجاد بیماری‌های ناشی از این زباله‌ها جلوگیری شود و هر چه سریع‌تر نسبت به پاک‌سازی آنجا اقدام شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ