مشروط به سالم بودن و محدود به میزان مورد نیاز، لازمه سواد رسانه ای/دشوار شدن تشخیص دنیای واقعی و خیالی

کارشناس ارشد علوم ارتباطات گفت: در  رژیم مصرف مواد غذایی، باید  هم مشروط و  هم محدود  عمل کرد،مشروط به سالم بودن  و  محدود به میزان مورد نیاز و همین فرمول را  برای سواد رسانه ای نیز  به کار می بندیم.

حسین کیاء،کارشناس ارشد علوم ارتباطات از دانشگاه صدا و سیما تهران در گفت و گو با خبرنگار اشراق۲۴اظهار کرد: «سرعت» و «تغییر» دو ویژگی اساسی دوران ماست. اکنون رسانه ها همه شئونات زندگی ما را دربر گرفته اند. ما اکنون در دنیایی رسانه ای شده زندگی می کنیم که از آن گریزی هم نیست. آن ها هرجایی و هر زمانی هستند. ما مدام در معرض آن ها و پیام هایی هستیم که انتقال می دهند.

وی افزود: سواد رسانه ای یک نوع درک متکی بر مهارت است که بر اساس آن می توان انواع رسانه ها و انواع تولیدات آن ها را شناخت و از یکدیگر تفکیک و شناسایی کرد.

کارشناس ارشد علوم ارتباطات از دانشگاه صدا و سیما تهران ادامه داد: مهارت های سواد رسانه ای به نوجوانان، جوانان، بزرگسالان و همه افراد جامعه کمک می کند تا بتوانند یک مخاطب فعال، خلاق، گزینشگر و هوشمند باشند نه صرفا یک مصرف کننده ساده و خام برای پیام های رسانه ای.

وی افزود: نقش واژه ها و کلمات در انتقال مفاهیم از فردی به فرد دیگر، تنها  ۷ درصد است و ۳۸ درصد مربوط به لحن صدا و ۵۵ درصد دیگر مربوط به زبان بدن است و یکی از اصلی ترین دلایل استفاده از استیکرها  در پیامک ها و شبکه های اجتماعی، همین ناتوانی کلمات در انتقال مفاهیم است.

کیاء اضافه کرد: سواد رسانه ای مثل یک رژیم غذایی است که هوشمندانه مراقب است که چه موادی مناسب هستند و چه موادی مضر؛ چه چیزی را باید مصرف کرد و چه چیزی را نه و یا اینکه میزان مصرف هر ماده بر چه مبنایی باید استوار باشد.

وی افزود: در  رژیم مصرف مواد غذایی، باید  هم مشروط و  هم محدود  عمل کرد،مشروط به سالم بودن  و  محدود به میزان مورد نیاز و همین فرمول را  برای سواد رسانه ای نیز  به کار می بندیم.

کارشناس علوم ارتباطات ادامه داد: رسانه ها  مدام  الگوهای رفتاری  متفاوتی را به ما نشان  می دهند  و  در  این  بازار  شلوغ،این حق انتخاب را به ما می دهند که الگوی رفتاری خود را انتخاب کنیم. در عین حال به طور ناخودآگاه با تغییر عقاید، نگرش ها و  باور های  ما، ما  را  به  سمت ا لگوی رفتاری خاصی حرکت می دهند.

وی افزود: گاهی غرق شدن در فضاهای رسانه ای بطور ناخودآگاه تشخیص میان دنیای واقعی و خیالی را برای ما دشوار می کند و ما گاهی تصور می کنیم همان اعمال و رفتارهای دنیای خیالی می تواند در دنیای واقعی هم تداوم داشته باشد.

کیاء ادامه داد: هدف اغلب پیام های رسانه ای این است که مخاطب خود را قانع کنند که به چیزی اعتقاد پیدا کنند و یا کاری را انجام دهند. بنابراین متقاعدسازی در ذات رسانه نهفته است و اگر در رسیدن به این هدف موفق نشود، عملا در انجام وظیفه ذاتی خود شکست خورده است.