تاریخچه بقعه حضرت قیدار نبی (ع)

بنای بقعه متعلق قیدار ابن اسماعیل ابن ابراهیم (ع) از پیامبران الهی و بیست و پنجمین جد حضرت رسول اکرم (ص) است که این مسئله با استشهاد 65 نفر از علمای طراز اول مورد تأئید قرار گرفته‌است. بنای بقعه متعلق قیدار ابن اسماعیل ابن ابراهیم (ع) از پیامبران الهی و بیست و پنجمین جد حضرت […]

بنای بقعه متعلق قیدار ابن اسماعیل ابن ابراهیم (ع) از پیامبران الهی و بیست و پنجمین جد حضرت رسول اکرم (ص) است که این مسئله با استشهاد 65 نفر از علمای طراز اول مورد تأئید قرار گرفته‌است.thCAGMGZL6

بنای بقعه متعلق قیدار ابن اسماعیل ابن ابراهیم (ع) از پیامبران الهی و بیست و پنجمین جد حضرت رسول اکرم (ص) است که این مسئله با استشهاد 65 نفر از علمای طراز اول مورد تأئید قرار گرفته‌است همچنین در کتاب جلاء العلوم تألیف محمدباقر مجلسی نبز به همین منوال شجره قیدار نبی را به ابراهیم و آدم (ع) نسبت داده است.
در تاریخ یعقوبی آمده است حضرت اسماعیل (ع) دوازده پسر داشت که بزرگترین آنها حضرت قیدار (ع) بود. برخی گفتند: “قیدار یعنی سیاه پوست، پسر دوم اسماعیل است. او پدر مشهورترین قبایل عرب بود”. بلاد و مملکت ایشان نیز، قیدار خوانده شده است. فرزندان اسماعیل در جستجوی آب پراکنده شده‌اند. برخی هم ماندن در جوار حرم را بر خود لازم شمردند. مرقد حضرت قیدار در مجوعۀ تاریخی خدابنده در دره کوه قیدار قرار گرفته است.
این مجموعه بقعۀ قیدار نبی (ع) صحن و مسجد جامع خدابنده را تشکیل داده و از نظر قدمت تاریخی از قدیمی‌ترین مناطق تاریخی است.
نخستین و قدیمی‌ترین سند متعلق به سال 719 هجری قمری است و حکایت از تجدید بنای بقعه به دستور بلغان خاتون زن غازان خان ایلخانی دارد دومین کتیبه متعلق به سال 751 هجری قمری است و کیفیت احداث گنبد را بازگو می‌کند.
مفاهیم و سبک گچ‌بری‌های شبستان قابل مقایسه با کارهای دوران صفوی است. بنابراین به روشنی می‌توان گفت که این بقعه در اوایل قرن هشتم هـ. ق  (سال719) به دستور بلغان خاتون تجدید بنا شده سپس گنبد آن در سال 751 هـ . ق به دست استاد تیمورخان سلطانیه‌ای احیاء و در قرن 11هـ . ق گچ‌بری گردیده است. گنبد این بقعه در عین سادگی بسیار جالب و به سبک خاصی ساخته شده و از نوع گنبدهای زنگوله‌ای است.
کتیبه‌ها: دو کتیبه سنگی در بقعه وجود دارد که یکی در ضلع جنوبی شبستان و دیگری در ضلع فضای نخستین نصب شده است.
ضریح: این بقعه دارای ضریح است که از چوب گردو ساخته شده و طول آن در حدود 2 متر و عرض تقریبی 70/1 متر می‌باشد. نقوش در آن به روش حکاکی نشان داده شده و سطح جانبی این ضریح با استفاده از موتیف‌های اسلیمی مزین شده و در قسمت فوقانی ضریح کتیبه‌ای به خط نسخ نوشته شده است والبته ضریح این بقعه هم اکنون ازچوب نیست بلکه ازآهن است.
 
قرآن: یکی دیگر از اموال فرهنگی بقعه شش جلد جزوه قرآن مجید و قسمی از آیات سورۀ مبارکه نخل است. ابعاد خط 6× 15 سانتی‌متر و نوع خط ثلث خفی بوده و کل آیات با خطی به رنگ قرمز محاط شده است. جلد جزوات چرمی و جنس کاغذ پاپیروس است.
این قرآن توسط نویسنده نامعلومی در سال 1030 هـ . ق نوشته شده و واقف آن مشهدی یوسف ساکن زنجان می باشد. علاوه اموال مزبور در این بقعه دو عدد سر علم نقره‌ای متعلق به سال 1252 هـ . ق و تعدادی شمعدانی روسی از دوران نیکلا و دوران صفویه وجود دارد. همچنین سنگ قبر از جنس سنگ‌های تراورتن است که در طرفین آن کتیبه‌ای زیبا به خط ثلث همراه با خطوط اسلیمی نوشته شده است.