از سوختن ۳ عضو یک خانواده تا نجات معجزه آسای پدر

به گزارش ثبیر، شامگاه روز دوشنیه 18 شهریورماه خبری دلخراش در رسانه‌های کشور منتشر شد که حکایت از یک تصادف وحشتناک داشت.

در این حادثه که در کیلومتر 28 جاده قم به تهران رخ داد 2 اتوبوس که هرکدام در مسیری جداگانه در حرکت بودند بر اثر ترکیدگی لاستیک به یکدیگر برخورد کرده و به این ترتیب بیش از 40 نفر از هموطنانمان در این حادثه جان خود را از دست دادند.

در این میان به سراغ یکی از بازماندگان این حادثه دلخراش رفته و از وی درباره روایت عینی از این حادثه پرس‌وجو کردیم.

در زیر متن مصاحبه خبرگزاری فارس با این فرد را می‌خوانید.

عزیزترین افراد زندگی ام در آتش سوختند

حسین مروتی یکی از بازماندگان حادثه اتوبان تهران – قم در تشریح جزئیات حادثه گفت: من به همراه مادر، همسر و فرزندم برای شرکت در مراسم تشییع پیکر یکی از بستگان عازم یزد بودیم.

پس از اینکه به پایانه اتوبوس‌ها مراجعه کردیم قصد خرید بلیت اتوبوس دیگری را داشتیم اما به طور کاملا اتفاقی راننده اتوبوس مدعی شد در شهر اردکان توقف نخواهد داشت و همین امر باعث شد تا شرکت اتوبوس مورد نظر را تغییر داده و از شرکت دیگری بلیت تهیه کنم.

وی افزود: پس از اینکه به داخل اتوبوس سوار شدم به همراه همسرم مادرم و فرزندم روی صندلی خود نشستیم اما لحظاتی بعد خانم دیگری در پشت سر ما نشست تا اینکه زن میانسالی به فرد پشت سری ما اعتراض کرد که گویا به اشتباه بر روی صندلی وی نشسته است.

مروتی ادامه داد: این بحث و جدل‌ها ادامه داشت تا اینکه من جای خودم را به زن میانسال داده و قرار شد در کنار راننده اتوبوس بنشینم.

وی گفت: پس از ترک تهران و طی مسافتی راننده اتوبوس از من خواست تا به انتهای اتوبوس رفته و در آنجا مستقر شوم و من هم همین کار را کرده و از جلوی اتوبوس به عقب آن رفتم.

وی در ادامه اظهار داشت: به دلیل خستگی خیلی سریع خوابم برد که پس از مدتی ناگهان با صدای بسیار مهیبی از خواب بیدار شدم، صدا آنقدر مهیب بود که نمی‌دانستم باید در آن لحظه چه کار کنم و چطور خود را کنترل کنم، پس از شنیدن صدا یکدفعه آتش شعله ور شد و با چشمان خود دیدم که افرادی که در ردیف جلو نشسته بودند در آتش می‌سوزند.

این بازمانده حادثه اتوبان تهران – قم تصریح کرد: عزیزترین افراد زندگی‌ام در آتش می‌سوختند و من نمی‌توانستم هیچ‌کاری را برای نجات آن‌ها انجام دهم.

تمام داروها و وسایل پانسمان را با هزینه شخصی خود تهیه کردم

وی در ادامه افزود: در همین زمان بود که ناگهان یک نفر من را از داخل اتوبوس بیرون کشید، من ناجی خود را ندیدم اما احتمالا یکی از مسافران اتوبوس بود چرا که در آن لحظه نه آتش نشانی و نه اورژانس در محل حادثه حاضر نشده بودند.

مروتی خاطرنشان کرد: پس از خروج از اتوبوس و خاموش شدن آتش من را با آمبولانس به بیمارستان نکویی قم منتقل کردند اما متأسفانه در آنجا شاهد رسیدگی مناسبی نبودم و علی‌رغم شکستگی پاهایم حتی از دادن یک عصا به من دریغ کردند.

وی افزود: من حتی وسایل پانسمان را با هزینه شخصی خودم خریدم و هنگام ترخیص هم با وجود سوختن دفترچه‌های بیمه ما در آتش، تهیه آنتی‌بیوک ها را بر عهده خودمان گذاشتند و گفتند که ما مسئول تهیه داروهای شما نیستیم.

بیش از 20 دقیقه طول کشید تا اورژانس و آتش‌نشانی به محل حادثه برسند

وی افزود: متأسفانه وقتی اتوبوس آتش گرفت هیچ وسیله‌ای نبود که ما بتوانیم شیشه‌ها را بشکنیم و خود را نجات دهیم، اتوبوس دو نفر بیشتر از ظرفیت مسافر سوار کرده بود و حتی ردیف آخز که باید بوفه باشد به کلی پر بود.

مروتی گفت: یکی علت تصادف را مربوط به لاستیک اتوبوس می‌داند، یکی راه و گاردریل را غیر استاندارد توصیف می‌کند و دیگری می‌گوید راننده مقصر بوده اما آیا واقعا این‌ صحبت‌ها می تواند مرگ این همه انسان را توجیه کند؟

این بازمانده حادثه اتوبان تهران – قم تصریح کرد: مسئولان این همه برای بازیکنان فوتبال هزینه می‌کنند اما حاضر نیستند با یک هلیکوپتر تهیه کنند تا در این‌گونه مواقع به سرعت به حادثه ‌دیدگان رسیدگی شود، مسئولان اورژانس مدعی هستند که 6 دقیقه بعد از حادثه به محل آمده‌اند، چطور 6 دقیقه بعد آمدند که من شاهد خاموش شدن کل آتش بودم؟ از قم تا محل حادثه حدود 20 کیلومتر مسافت است اما بر اساس تخمینی که من زدم بیش از 20 دقیقه طول کشید تا اورژانس و آتش‌نشانی به محل حادثه برسند.

آیا با پرداخت دیه خانواده من زنده می‌شوند؟

مروتی تصریح کرد: پسر من در یکی از مدارس نمونه دولتی و با نخبگان درس می‌خواند، در همان اتوبوس یکی از بزرگ‌ترین پزشکان ارتوپد به همراه فرزندش حضور داشت و من با چشمان خودم دیدم که این پزشک با چه زحمتی تلاش می‌کرد پسر خود را از بین شعله‌های آتش نجات دهد اما متأسفانه فرزند وی همچون پسر من فوت کرد و خودش هم به دلیل سوختگی در بیمارستان است.

وی افزود: وزارت راه و شهرسازی چرا نسبت به بهسازی راه‌ها اقدامی نمی‌کند؟‌ شرکت‌های مسافربری تا کی باید بگویند که راننده‌ها به دلیل گرانی توان خرید لاستیک مرغوب و با کیفیت را ندارند؟

چرا راهنمایی و رانندگی نظارتی نمی‌کند؟ همه این ها به نوعی در بروز این حادثه مقصر هستند و حالا می‌خواهند تقصیر را به گردن دیگری بیاندازند. آیا با پرداخت دیه خانواده من زنده می‌شوند؟

دستور ویژه رئیس قوه قضائیه برای رسیدگی به حادثه اتوبان تهران – قم

این در حالی است که سردار مهماندار، رئیس پلیس راه کشور در خصوص این حادثه اظهار داشت: نقص ایمنی در سیستم برق اتوبوس اسکانیا عامل آتش گرفتن اتوبوس‌ها بود.

وی با اشاره به نقص لاستیک‌ها گفت: 50 درصد تقصیر این حادثه سهم نقص لاستیک‌ها و 50 درصد سهم شرکت تولید کننده اسکانیا (عقاب افشان) است.

رئیس پلیس راه کشور تصریح کرد: متأسفانه در این حادثه درها قفل شده بود و خیلی‌ها فرصت فرار پیدا نکردند.

همچنین دادستان کل کشور در واکنش به حادثه رخ داده در اتوبان تهران- قم خاطرنشان کرد: دادگستری استان قم مأمور رسیدگی به این پرونده شده است.

وی افزود: از صبح شخصا پیگیر این پرونده بوده‌ام و 3 نفر از قضات برای رسیدگی به این پرونده انتخاب شده‌اند و قرار است بدون نوبت به مقصران این حادثه رسیدگی کنیم.

دادستان کل کشور خاطر نشان کرد: اتوبوس‌‌های اسکانیا چندین بار دچار حادثه مشابه شده اند.

وی افزود: وزارت راه و مسئولین مربوطه باید برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی اقدامات لازم را انجام دهند.

با توجه به اینکه رئیس قوه قضائیه دستور ویژه ای را جهت رسیدگی به این سانحه برای محسنی اژه‌ای دادستان کل کشور صادر کرده و خواستار اعلام نتیجه رسیدگی و بررسی شده است، امیدواریم به سرعت با مقصران این حادثه دلخراش برخورد شود تا دیگر شاهد تکرار چنین حوادثی نباشیم، هرچند که به گفته این بازمانده حادثه، برخورد با مقصران و پرداخت دیه جای خالی عزیزان از دست رفته قربانیان اتوبان تهران – قم را پر نمی‌کند.

گزارش: سعیده اسدیان