نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در نظر داریم تا هر روز گلچینی از بهترین مطالب وبلاگنویسان کشور را با عنوان «گلدون وبلاگی» در معرض دید مخاطبان قرار دهیم. به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا سایت حرف تو در نظر دارد به منظور گسترش مطالب نخبگان وبلاگ نویس، روزانه بسته ای را تحت عنوان ” گلدون وبلاگی ” از وبلاگهای برتر این سایت تهیه […]
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا سایت حرف تو در نظر دارد به منظور گسترش مطالب نخبگان وبلاگ نویس، روزانه بسته ای را تحت عنوان ” گلدون وبلاگی ” از وبلاگهای برتر این سایت تهیه و در معرض دید شما مخاطبین قرار دهد. بر این اساس از تمامی اصحاب رسانه خواهشمندیم در باز نشر این بسته ما را یاری نمائید.
لازم به ذکر است یقیناً مطالب بسیاری زیادی در فضای وبلاگی کشور وجود دارد که شایسته بهترینها هستند، لذا گلچین این مطالب به معنای نادیده گرفتن زحمات دیگر وبلاگ ها نمیباشد. بر این اساس از تمامی وبلاگ نویسانی که خواهان انتشار مطلبشان در این بخش هستند خواهشمند علاوه بر فرستادن مطلب در قسمت ” ارسال مطلب” سایت حرف تو، با بخش روابط عمومی سایت، ارتباط برقرار کنید.
وبلاگ “دست نوشته های یک دانشجو” نوشت:
یکی از مهم ترین و موثر ترین اقداماتی که در دوره فعلی و پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری باید انجام داد، ارتقای سطح فکری، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مان است که از طرق مختلف می توان نسبت به آن اقدام کرد.
مطالعه، برگزاری نشست های تخصصی، رصد سخنرانی ها و … متداول ترین راه ها برای پر کردن این خلاء هستند به تازگی اما جمعی از دوستان دغدغه مند در این عرصه، با تلاش های فراوان و برگزاری یک دوره آموزشی در عرصه های مختلف علوم انسانی، تاریخ، سینما و … سعی کرده اند بگونه ای متفاوت در جهت پاسخ به این نیاز اقدام کنند.
موسسه طلوع، با برگزاری سلسله کلاس های آموزشی خود در موضوعاتی نظیر تاریخ، جامعه شناسی، اقتصاد سیاسی، فرهنگ و … و با حضور اساتیدی از جمله احمد رهدار، ابراهیم فیاض، موسی حقانی، وحید یامین پور، فواد ایزدی، سید عباس نبوی، وحید جلیلی، عباس سلیمی نمین، محمد سرشار، نادر طالب زاده و … ثبت نام برای اولین دوره آموزشی خود را شروع کرده است.
ادامه مطلب
*****************************************
وبلاگ “حدیث منتظران قائم ” نوشت:
شاید نشست هایی از جنس و بافت ِ ژنو که هم اکنون فقط یکی از آنها برگزار شده است ، برخی از کشورها را دچار توهم قدرت طلبی کرده باشد ولی اصل ماجرا اینجاست که خودِ کشورهای مدعی در این نشست ، آنقدر مشکلات عدیده و جدی دارند در مسائل بین المللی که دیگر نمی شود روی حرف های زورشان حساب بازکرد .
در این میان و در خصوص مسئله سوریه در این مقطع از تاریخ ، چند بخش بندی و جبهه گیری صورت گرفته است . در سمتی غرب به رهبری آمریکا ، در سمتی دیگر کشورهای مدافع مقاوت در سوریه و در سمتی دیگر کشورهای عربی حامی گروه های مخالف که در این اوضاع و احوال منطقه ای و جهانی ، سردرگم و آشفته شده اند از این سو آن سو رفتن به دنبال ابرقدرت ها .
*******************************************
کمی تا قسمتی سیاسی نوشت:
شاید درک این جمله که سیستم و نظام آموزشـی در ایـران مریـض است و مریضی اش هم بدخیـم است برای کسانـی که با امر تعلیم و تربیت و کلا دانش آموز و مدرسـه و تدریـس در مراکـز آموزشـی سر و کار دارند خیلی سخت نباشد ؛ مریـضـی نظام آموزشـی ما این است که اولا مسئولینـی بی برنامه و بی تجربـه دارد ! یکی از ضعـف های بزرگ در مجموعه سیستم های آموزشـی کشورمان این است که مسئولیـن و کسانـی که ادعای تولیـت و سرپرستـی آن را با خود این طرف و آن طرف می کشنـد اصـولا نه اعتقـادی به کار سیستمـی دارند و نه می داننـد که برای رشـد کیفـی دانش آموزان باید چکـار کنند و نه حتی کاری با « روانشناسـی تربیتی » دارند
**************************************
وبلاگ “بین الطلوعین ” نوشت:
ساکش رو بست که بره. سجاد کوچیک بود و توی بغل مادرش داشت گریه میکرد. محمدرضا گفت: «بچه رو بده به من». سجاد رو که گرفت خیلی عمیق و پدرانه نگاهش کرد و بهش گفت: « سجاد جان! بابا! من دارم میرم. اگه برنگشتم مواظب مادرت باشیا ». مادر سجاد دید عمق این نگاه پدرانه خیلی زیاده و الان که محمدرضا میخواد بره با این نگاه عاطفی خیلی اذیت میشه. با لبخند به محمدرضا گفت: « این بچه رو بده به من ببینم. داری میری و منو به این بچه دو ماهه میسپاری؟! این حالا کلی کار داره تا بزرگ شه».
*********************************************
حق دولت، حق مجلس!
وبلاگ “رایگاه” نوشت:
اصل پنجاه و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران را شامل قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضائیه دانسته که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بوده و این قوا مستقل از یکدیگرند. همچنین اصل پنجاه و هشتم همین قانون تأکید می نماید اعمال قوه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می شود. روشن است که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به حق میثاق ملی لقب گرفته است ساختار قوا در جمهوری اسلامی به گونه ای صورتبندی نموده است که در عین پیشبرد امورد جاری، مستقل بوده و این از نقاط قوت ساختار قدرت در نظام اسلامی است.
***********************************************
وبلاگ “رهروان ولایت” نوشت:
ترحم و دلسوزی برای افراد ستمدیده، امری پسندیده و فطری است که تمام انسانها در آن مشترکاند اما اینکه فرد یا افرادی در این دلسوزاندن، معیار دوگانه اتخاذ کنند و مطامع دنیوی و اغراض شیطانی را مدنظر قرار دهند، سبب میشود تا چنین عملی، از دایرهی تحسین و انسانیت خارج شود.
کشورهای غربی به خصوص آمریکا و انگلیس و رسانههای وابسته به آنها مثل «بیبیسی» و «صدایآمریکا» با درپیشگرفتن همین شیوهی مرموزانه، همواره برای گروههای معلومالحالی مثل سازمان مجاهدین (منافقین) اشک تمساح ریختند و در وقایعی مثل مجازات سال 67 و حادثهی اخیر در پادگان اشرف در عراق، سعی در جانبداری از منافقین و تظاهر به ظلم بر آنان نمودهاند!
************************************************
وبلاگ “دانش طلب” نوشت:
هفته گذشته دوشنبه شب (۲۹ مهر) مراسمی در مرکز فرهنگی سرچشمه برگزار شد که موضوع آن رونمایی از کتاب «منهای فقر» نوشته محمدرضا حکیمی بود که در آن کمتر از خود کتاب سخن شنیده شد و سخنرانان بیشتر درباره دغدغههای شخصیشان نسبت به موضوع فقر پرداختند. این نوشته نقدی است بر فرافکنی از موضوع اصلی که معمولا در چنین مراسمی انجام میشود و اینبار متمرکز بر اعتراض عدهای به حجاب بود.
یک نقطه مشترک در سخنرانی آقای محمدرضا زائری و خانم سارا شریعتی، اشاراتی کنایه آمیز بود نسبت به متشرعینی که نسبت به حجاب حساسیت نشان میدهند اما نسبت به فقر بیتفاوتاند، گویی که آنها هیچ نقشی در مبارزه با فقر نداشتهاند و انگار که همگی معتقد و طرفدار تبعیضاند! شبیه این ادعا زیاد تکرار شده و شخصا صحت آن را قابل تردید میدانم اما درباره نقضش صحبت نمیکنم. اما با فرض صحت ادعا، چرا وقتی بحث آسیبهای اجتماعی میشود پای معترضین به حجاب به میان میآید؟ چرا باید تقصیرها را به گردن آنها انداخت؟ حل مشکل فقر در جامعه معطل این است که معترضین به بیحجابی دیگر اعتراضی نداشته باشند؟ و فقط به سراغ فقر بروند؟
از ساپورت پوشی تا رواج افکار صهیونست و کابالا
مشاهده ی دو دختر جوان که با ساپورت هایی منقش به پرچم اسرائیل در میدان ونک در حال تردد بودند باعث به وجود آمدن این باور در بینندگان شد تا اولا به این نتیجه برسند که پروژه اندام نمایی زنان در خیابان های تهران، رنگ و بویی جدید به خود گرفته است و ثانیا مشخص گردد سر نخ این گونه رفتارهای ناهنجار را در افکار و اعتقادات کابالای و صهیونیستی باید جستجو کرد، اینک در شرایطی پروژه بی عفتی و هجوم به باورهای اجتماعی در ابعادی گسترده کار خود را به ریشه های فکری جوانان رسیده است جای این سوال است که چرا مطبوعات کشورو اصحاب قلم و اندیشه به عنوان وکیل مدافع حقوق مردم در این زمینه هیچ گونه ورودی پیدا نکرده و از نگاه جامع شناختی به چالش ها و تهدیدات این موضوع نپرداخته اند. جالب اینجاست که در قبال این موضوع بسیاری از فعالان رسانه ای برگزیدن سکوت را بر حرف زدن ترجیح داده اند و چشم های خود را برواقعیت تلخی که بسترساز بسیاری از جرایم و بزه های اجتماعی در آینده نزدیک خواهد بود بسته اند.
موضوع پروژه ” اندام نمایی ” هر چند مفهومی سیاسی در ابعاد خود دارد اما نباید فراموش کرد که کم کاری های اجتماعی صورت گرفته در این بخش هم اکنون عرصه را به تنگ آورده و اصحاب رسانه را به عنوان چشم های بینای اجتماعی به حاشیه کشیده است.
**********************************************
وبلاگ(فرهنگ پرواز)نوشت:
بشر از قدیم الایام ! اکثر اختراعات و ابتکارات خود را مدیون یک چیز یشتر نیست !(نه حالا فکر کنید پس تلاش و کمک خداوند و … چه می شود ها )
تنها قدرتی است که اگر به آن میدان داده شود ! آدمی خود را نعوذبالله تا مقام خدایی بالا برده و تمام چیز ها را از اول بر مبانی سلیقه ی شخصی اش خلق کرده ! دشمنانش را نابود کرده !!! تمام عقده های خود را از بچگی تا کهنسالی برطرف و تمام آرزو های خودش را بر آورده می کند !
اسم آشنایی دارد ! جوانان بیشتر این گونه داستان ها و فیلم هایش را دوست دارند !
دانشمندان اولین طرح هایشان را با این قدرت به مرحله ی طراحی و اجرا در می آورند !
دشمنان یک سرزمین هر روز با این قدرت ! کشور مقابلشان را صد بار نابود می کنند !
این قدرت ! قوه ی خیال نام دارد…
امر به معروف، باید ها و نبایدها
لزوم تحقیق و پژوهش مستمر و به روز در عرصه امر به معروف و نهی از منکر:بسیاری از امر به معروفها و نهی از منکرهای ما بدون تحقیق و پژوهشند ،مصداق واقعی تیر به تاریکی انداختن هستند ، بنابر این بسیاری منابع مالی از بین میرود ،بسیاری فرصتهای اصلاح جامعه برباد می رود و بسیاری………. یعنی ما نمیدانیم جامعه هدف ما کیست، چه دغدغه ها و مشکلاتی دارد ، ریشه رفتارهایش چیست، درمان احتمالی ان چیست، فقط و فقط در اتاقکهای مجازی خودمان نشسته ایم و برای مردم تصمیم می گیریم که چه بکنند و چه نکنند ، نتیجه اش چه میشود؟؟ لجبازی زیادتر می شود، از مخالفان معروفها به معاندان معروفها افزوده میشود ، دهان چند نفر امر به معروف را هم میبندیم، که اگر خواست کاری بکند ، این کارهای ناشیانه را چماق کنند و بر سرش بزنند، چرا در هر شهر یک پژوهشگاه کامل در مورد امربه معروف و نهی از منکر نیست؟؟ چرا نظرسنجی و افکار سنجی نمیشود؟؟ چرا در خلاء تصمیم گیری میشود؟؟در حالیکه دشمنان ما تک تک حملاتشان به جوانان ما از روی تحقیق و پژوهش است.
Δ