وقتی آجر برای کارگران کوره ها “نان” نمی شود/تعطیلی ۴کوره آجر پزی و بیکار شدن ۱۰۰نفر در خدابنده

۴ کوره‌ آجرپزی سر به فلک کشیده ای که چند سال منبع ارتزاق شمار بسیاری از مردم خدابنده بوده اند هم اکنون تعطیل شده اند و کوره داران خواستار توجه مسئولان برای حل مشکلات موجود و بازگشت به کارشان هستند.

به گزارش اشراق۲۴،اگر چه پخت آجر توسط کوره های سنتی در ایران زمین از دیرباز رواج داشته و سابقه ای دیرینه دارد اما درحال حاضر توان رقابت با مصالح نوین و سبک ساختمانی را ندارد.

با این وجود کوره داران شهرستان خدابنده همچنان اصرار بر پخت این نوع آجر در شهرستان دارند که البته افزایش قیمت سوخت کوره‌ها و عدم گاز رسانی به واحدهای آجرپزی سبب شده تا هر روز شاهد تعطیلی یکی از کوره های آجرپزی در خدابنده باشیم.

مشکل اصلی کوره داران، افزایش  قیمت سوخت توسط دولت

محمد علی رمضانی یکی از کوره داران شهرستان خدابنده که فعالیت کوره اش متوقف شده بود در گفتگو با خبرنگار اشراق۲۴ مشکل اصلی کوره های آجرپزی شهرستان بشرویه را قیمت سوخت دانست و افزود: پس از هدفمندی یارانه ها قیمت سوخت کوره ها حدودا ۲۰ برابر شده است.

وی به پیگیری های انجام شده برای رفع مشکل و راه اندازی مجدد کوره خود اشاره کرد و گفت: از سال ۸۰ کره آجر پزی را در روستای شهید چمنی شهر کرسف از توابع بخش مرکزی شهرستان خدابنده راه اندازی کردم ولی الان تعطیل شده است.

رمضانی تاکید کرد: برای حل مشکل جمعی از کوره داران  به اداره صنعت و معدن و تجارت مرا جعه کردند و  من خواستار ۱۵۰میلیون تومان وام شدم ولی وامی به من داده نشد و اگر این وام به ما تعلق می گرفت با عنوان سرمایه در گردش اولیه خود که برای پخت یک کوره نیاز بود مورد استفاده قرار می گرفت وهم اکنون شاهد تعطیلی کوره های آجرپزی این شهرستان نبودیم.

مسئولین کمک کنند تا مشکل گازرسانی به کوره ها حل شود

کوره دار قیداری با اشاره به اینکه قیمت افزایش یافته سوخت غیرقابل تغییر است، گفت: از مسئولین می خواهیم تازمینه گاز رسانی به کوره ها را فراهم کنند به طوری که شرایط و اقدامات گازرسانی را خود آنها فراهم نمایند.

وی افزود: باتوجه به اینکه کوره هایی با فاصله دو تا سه کیلومتری تا انشعاب اصلی گاز در شهرستان وجود دارند لذا امیداست باهمکاری دولت و مسئولین و تسهیلاتی که با کارمزد کم در اختیار کوره داران قرار می دهند بتوان مشکلات را حل کرد.

با خریداری سرمایه های هزینه شده در کوره ها به سمت صنعتی شدن خواهیم رفت

رمضانی ضمن اشاره به اینکه مسئولین از ما می خواهند تا به سمت صنعتی شدن برویم بیان کرد: صنعتی شدن شرایطی را می طلبد از جمله این شرایط مکانی است که نزدیک انشعاب گاز باشد.

وی ادامه داد: هر یک از کوره داران در کوره خود با خاک و امکاناتی چون برق و آب حدود ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه هزینه کرده اندلذا اگر کسی بخواهد این سرمایه را از ما خریداری نماید تا به سمت صنعتی شدن برویم ما نیز موافق هستیم اما این امکان نیست.

دولت در گاز رسانی کوره داران را کمک کند

رمضانی اظهار داشت: اگر با همکاری دولت کوره های ما گازرسانی شود می توانیم آنها را فعال نماییم.

وی افزود: به علت گرانی سوخت و گرانی آجر نهایتا بازار خرید آجر نیز افت کرده است لذا ما قادر به فروش آن نمی باشیم بنابراین باید شرایطی فراهم گردد تا حدود ۲۰۰ هزار آجر در طی یک ماه فروخته شود که هزینه های آن از قبیل نفت و… جایگزین شود.

کوره دار قیداری بابیان اینکه پس از گازرسانی به کوره ها، سوخت کوره به نصف کاهش پیدا می کند، گفت: به طور تقریبی قیمت آجر در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش خواهد یافت و فروش آن در شهرهای همجوار مقرون به صرفه خواهد بود و سبب افزایش ۲۰ برابری فروش آجر می شود.

وی کیفیت آجر بشرویه را نسبت به آجرهای شهرهای همجوار بسیار بالا دانست و اظهارداشت: سرمایه اولیه اکثر کوره داران به علت کم توجهی های مسئولین در ابتدای امر ازبین رفت و بیشتر کوره ها به تعلیلی کشیده شد.

دریافت با تاخیر هزینه سوخت خواسته دیگر کوره داران

کوره دار  دیگری در گفتگو با خبرنگار اشراق۲۴ خواست تا هزینه هایی را قول آن را در سال ۹۱ برای ارتقا کوره ها داده بودند را عملی کنند و افزود: هزینه های اعلام شده در سال ۹۱ تغییر کرده لذا هزینه های اصلاح شده را باید پرداخت کنند تاکنون دوبار هزینه های اعلام شده اصلاح شده است اما متاسفانه هیچ اقدامی برای واریز وجه انجام نشده است.

رضایی ادامه داد: تاکنون بخاطر از دست ندادن شغل خود با اندک سود این کوره فعالیت خود را ادامه داده ایم به طوری که برای تامین هزینه سوخت کوره از پس انداز ها و سرمایه های اولیه خود استفاده کرده ایم.

این کوره دار اظهار داشت: قول مسئولین که گفته اند بعد از سال ۸۹ وام به ما تعلق خواهد گرفت محقق نشد لذا از سرمایه های اولیه خود استفاده کنیم به همین خاطر ادامه فعالیت کوره نیز برای ما سودی نداشته است که بتوانیم این کار و فعالیت را ادامه دهیم.

وی مشکل اصلی را مشکل سوخت که بسیار هزینه آن بالا می باشد دانست و گفت: هزینه سوخت هر کوره حدود ۳۵ تا ۴۰ میلیون تومان است که در همان ابتدا از ما اخذ می کنند اما پس از پخت آجر مشخص نیست که چه تعداد آجر و در چه دوره زمانی به فروش برسد.

این کوره دار خواهان حمایت و کمک مسئولین برای گازرسانی به کوره خود شد تا بتواند شغل خود را حفظ کند.

وی بیان کرد: ادامه فعالیت کوره ها به این دلیل که تمامی مواد اولیه آن از قبیل خاک و… موجود می باشد صرفه اقتصادی دارد.

کوره دار معترض ادامه داد: اگر حداقل پول سوختی که دولت از ما دریافت می کند همان ابتدا نباشد و پس از گذشت یک سال آن را بگیرد ما بتوانیم در طول سال با فروش آجر هزینه سوخت را نیز تامین کنیم.